تاریخچه سگ آتش نشان

تاریخچه

تصویر یک سگ دالمیایی خال خالی در یک ماشین آتش نشانی در تاریخ و فرهنگ آمریکایی پاک نشدنی است، اما داستان چگونگی رسیدن آنها به آنجا کمتر شناخته شده است. از سگ های کالسکه قرن هفدهم تا سگ های آتش نشان امروزی، این سگ های شجاع و زیبا به عنوان نمادی از کارهای قهرمانانه حتی گاهی اوقات خودشان وارد عمل می شوند. دالمیشن ها سگ های نمادی هستند و به دلیل وجود لکه های سیاه مشخص بر روی پوست آنها باعث می شود که بلافاصله توسط افراد در هر سنی قابل تشخیص باشند.

ویژگی های سگ دالمیشن

دالمیشن ها به دلیل ماهیت فیزیکی خود شناخته می شوند، در واقع بیشتر آنها می توانند مسافت زیادی را بدون خستگی بدوند. این نژاد قبل از اینکه سگ های آتش نشان باشند، سگ های کالسکه بودند. چند صد سال پیش، این سگ ها آموزش دیدند كه در كنار واگن های اسب سوار قرار گیرند و از سرنشینان خود (و اسب ها) در برابر آسیب محافظت كنند.

در دهه ۱۷۰۰ مشخص شد که دالمیشن ها اثر آرام بخشی بر اسب ها دارند. بنابراین در حالی که آتش نشانان با یک آتش سوزی مبارزه می کردند، سگ آتش نشانی می توانستند با وجودشان در کنار اسب ها، استرس آنها را کاهش دهند. یک سگ کالسکه چند ویژگی اصلی دارد:

• پاهای بلند و بدنی محکم
• دارای انرژی و انگیزه ی بالا
• استقامت برای ادامه مسیر طولانی
• خلق و خوی خوب و اطاعت بالا

  

بنابراین در دوره ای که از اسب ها به جای ماشین های آتش نشانی استفاده می شد، دالمیشن ها در کنار اسب ها می دویدند. در گذشته آنها مانند “آژیر خطر” عمل می کردند و پارس می کردند تا به عابران پیاده اطلاع دهند که نیروهای آتش نشانی در مسیر هستند. طولی نکشید که آنها در میان شهروندان ثروتمند انگلیس و آمریکا به سگ کالسکه مورد علاقه تبدیل شدند.

از جمله وظایف سگ آتش نشان:

• خدمت به عنوان همراه برای آتش نشانان
• محافظت از وسایل در آتشگاه (و شکار حیوانات موذی!)
• سوار شدن به سمت مقصد آتش سوزی و ایستادن روی کامیون

آنها با بودنشان در صحنه از به سرقت رفتن تجهیزات جلوگیری می کردند. رفته رفته، دالمیایی ها، این نژاد دوست داشتنی، به نمادی از خدمات آتش نشانی تبدیل شدند. در طول قرن ۲۰، دالمیشن ها و دیگر توله سگ های آتش نشانی نیز اقدام مهمی در آموزش و پرورش انجام دادند. آنها به آتش نشانان کمک کردند تا ایمنی آتش نشانی و آمادگی اضطراری را برای گروه های مدرسه و جامعه نشان دهند. در واقع، امروزه نیز، دالمی ها اغلب برای آموزش ایمنی در برابر آتش سوزی وارد مدارس می شوند. این نژاد وفادار، بعد از یک پیاده روی طولانی یا دویدن به دنبال کالسکه، بازهم به دنبال اربابش می رود و به همه اتفاقات علاقه مند خواهد شد، این نژاد پرتحرک، خستگی ناپذیر است.

دالمیشن ها در کنار آتش نشانان

بدیهی است که سرانجام دستگاه های اسب سوار با ماشین های آتش نشانی موتوری جایگزین شدند. دیگر نیازی به آرامش دادن اسب ها یا دویدن جلوتر از کامیون ها برای آگاه سازی عابران پیاده به وسیله Dalmatian ها نبود. در واقع، دیگر Dalmatian ها در این زمینه مفید نبودند. اما در آن زمان، مردم عادت داشتند که دالمیشن ها را در کنار آتش نشانان ببینند. سگ های آتش نشان متناسب با عصر مدرن نیاز به شرح وظایف جدید داشتند. با این حال، ویژگی های آنها به عنوان توله سگ های آتش نشان هنوز ذکر شده است:

در کالیفرنیا، بلا، یک سگ ۱۰ ساله دالماتیایی، هنگامی که ماشین لباسشویی در گاراژ صاحبش آتش گرفت، شروع به پارس کرد و حتی بیشتر اوقات، داستان هایی از آتش نشانان وجود دارد که سگ هایی را که در یک آتش سوزی نجات یافته اند یا سگ هایی که توسط ولگردها آزاد می بینند، برای خدمت به مرکز آتش نشانی می برند.

امروزه، دالمیشن ها سوار بر یک ماشین آتش نشانی هستند. آنها همراه با آتش نشانان برای آموزش ایمنی در برابر آتش به بچه ها و محافظت از دارایی های آتش نشانان ارائه خدمت می کنند.

دالمیشن، سگ سخت کوش

“بیست”، یک سگ دالماتیایی که پس از 11 سپتامبر به آتش نشانان FDNY اعطا شد، بارها دیده می شد که از جلو سوار شده و سرش را از پنجره بیرون آورده و در حالی که خدمه به سمت مکان آتش سوزی می روند، پارس می کند. این نژاد برای زندگی با همه مناسب نیست به دلیل اینکه، این نژاد دوست داشتنی، انرژی بی وقفه دارد اما به زمانی برای استراحت نیاز دارند. در غیر این صورت، آنها می توانند خسته و کاملاً مخرب شوند. آنها نیاز به توجه زیادی دارند و بسیار سخت کوش هستند. چیزی که آتش نشانان به آن معروف هستند و از یک آتش نشان انتظار می رود.

ویژگی های سگ نژاد دالمیشن

از دیگر نام های این نژاد سخت کوش و وفادار می توان به نام های سگ کالاسکه ای، سگ نگهبان خال خالی، دال و سگ آتش نشان یاد کرد. طول عمر این نژاد ۱۰ تا ۱۳ سال بوده و در گروه سگ های ابزاری و کاری دسته بندی می شوند. ارتفاع نر این نژاد ۵۸-۶۱ سانتی متر و ماده ۵۶-۵۸ سانتی متر می باشد. همچنین وزن نر و ماده این نژاد ۲۳-۲۵ کیلوگرم می باشد.

لازم به ذکر است که این نژاد نیاز ورزشی بسیار زیادی داشته و  به ورزش روزانه و تحرک ذهنی بسیار زیادی نیاز دارند. ریزش مو در بهار و پاییز نیز در آنها زیاد است. میزان تحمل تنهایی بسیار پایینی داشته و به شدت باهوش است و بنابراین کار شما در آموزش بسیار راحت است. همانطور که بیان شد، این سگ ها تعامل اجتماعی بالایی داشته و با اسب ها یک پیوند طبیعی دارند.

حتی امروزه برخی مسابقات ملی و منطقه ای هنوز مهارت های حمل و نقل را ارزیابی می کنند. که حتی امروز هم در چنین مسابقانی، دالمیشن ها از نظر سرعت، استقامت و تمایل به اسب ها زبانزد هستند.

سازمان آتش نشانی شهر نیویورک می تواند اعتبار زیادی در معروف ساختن این نژاد به عنوان سگ های آتش نشان داشته باشد. با توجه به تخصص آنها به عنوان سگ های کالسکه، منطقی بود که دالمیشن ها به خوبی با کالسکه های آتش نشانی کار کنند. بیش از یک قرن از حضور دالمیشن ها گذشته است، حتی بدون نیاز دیگر به مهارت های خاص مربیگری برای دالمیشن ها، آتش نشانان هنوز دالمیشن ها را به عنوان همراه شجاع خود در آغوش می کشند و از آن یاد می کنند.

“بیست” سگ آتش نشانی محبوب

اندکی پس از حملات 11 سپتامبر، دو آتش نشان از روچستر نیویورک، یک توله سگ دالمیشن را به شرکت FDNY Ladder 20 هدیه دادند که “بیست” نامگذاری شد. توله سگ مایه آرامش آتش نشانانی بود که هفت نفر از اعضای شرکت را از دست دادند. وقتی “بیست” در سال 2016 درگذشت، این شرکت عمیقاً در غم از دست دادن او سوگوار شد. ستوان FDNY گری یوریو در فیس بوک پس از گذشت بیست سال گفت: “او واقعاً به ایجاد روحیه در سال های پس از 11 سپتامبر کمک کرد و من نمی توانم در مورد آنچه او برای کمک به ما انجام داد به اندازه کافی بگویم.”

بازماندگان آتش سوزی در مرکزهای آتش نشانی

این روزها، تعداد زیادی از آتش نشانان دارای دالمیشن ها به عنوان حیوانات اهلی هستند. همچنین هنوز هم آتش نشانی در سراسر دنیا از دالمیشن ها به عنوان سگ های ایستگاه استفاده می کنند. برای آتش نشانان (و گاهی اوقات کل تیم های آتش نشانی) معمول است که سگ های نجات یافته از آتش سوزی را به فرزندی قبول می کنند. این توله سگ های خوش شانس، با هر نژادی که داشته باشند، به نمادی از مقاومت، شجاعت و مقاومت نیروهای آتش نشانی و افرادی که به آنها کمک می کنند تبدیل می شوند.

اسموکی، در تصویر بالا، به عنوان سگ آتش نشانی در بخش جکسونویل، در ایلینوی خدمت می کند. وی به دلیل آتش سوزی در خانه بیهوش شده و توسط یکی از اعضای تیم JFD احیا شد و از آن زمان با آتش نشانان زندگی می کند. او حتی در برنامه تلویزیونی شیکاگو فایر به بازیگری پرداخت!

سگ های آتش نشانی قرن بیست و یکم

سگ های دیگر کارهای مهم ایمنی در برابر آتش را در خارج از مرکز آتش نشانی انجام می دهند، سگ هایی که دارای شتاب سریع هستند. طبق برنامه State Farm Arson Dog، سگ های آتش سوزی به طور ویژه آموزش می بینند تا حتی “مقدارهای کمی از تسریع کننده ها (بنزین، مایعات سبک تر و غیره) را که ممکن است برای ایجاد آتش سوزی کافی باشند، بو کنند.” این سگ ها آموزش می بینند و در کنار آتش نشانان یا مأموران اجرای قانون برای بررسی صحنه آتش سوزی پس از خاموش شدن آتش کار می کنند.

سگ های آتش نشانی فاصله زیادی با دویدن در کنار واگن های اسب سوار گرفته اند. این روزها، یک سگ آتش نشان می تواند به هر اندازه، شکل و نژادی باشد. البته، به دلیل شهرت چند صد ساله خود به عنوان سگ آتشین کامل، دالمیشن ها همچنان محبوب ترین مامورین آتش نشان هستند. اما سگ های آتش نشانی در پیشرفت فن آوری اطفا حریق، کار نجات آتش نشانان و در وفاداری، بهترین دوست انسان هستند.

حتی سگ خانگی شما نیز می تواند قهرمان باشد.

با آموزش سگ ها، به آنها یاد دهید تا در هنگام احساس بوی دود به شما اطلاع دهند، یک روش کارآمد برای جلوگیری از گسترش آتش به کمک سگ ها وجود دارد. هنگامی که اندرس هالگرن روانشناس سگ سوئدی، برای اولین بار در سال ۲۰۰۰ آموزش هشدار دود به سگ ها را ایجاد کرد، او به کمک آتش نشانی که با او کار می کرد، کارایی یک سگ آموزش دیده و یک دتکتور دود تجاری را مقایسه کرد.