ایمنی در حمل و نقل

ایمنی در حمل و نقل و خودرو یکی از مهم ترین مواردی است که باید به آن توجه خاصی شود. همواره ذکر کرده ایم که قرار داشتن کپسول آتش نشانی در خودرو الزامی بوده و می تواند از جان و مال شما در برابر آتش سوزی محافظت کند. در ادامه همراه همیار انرژی باشید تا به ایمنی در حمل و نقل بپردازیم.

برای خرید تجهیزات آتش نشانی، تجهیزات اعلام حریق، تجهیزات اطفا حریق، تجهیزات ایمنی و همچنین شارژ کپسول برروی لینک های مورد نظر کلیک کنید.

حمل و نقل مواد خطرناک

کالاهای خطرناک مواد و اقلامی هستند که برای انسان ها و تاسیسات خطر بالقوه دارند و مطابق ضوابط اداره حمل ونقل آمریکا در 9 کلاس طبقه بندی شده اند. DOT سازمانی آمریکایی است برای حمل و نقل، انبارداری و نگهداری مواد خطرناک. تقسیم بندی های این سازمان بسیار گسترده است بطوری که این سازمان حدود 3000 ماده را شناسایی و طبقه بندی کرده و آنها را مشمول قانون حمل و نقل مواد خطرناک کرده  و نقش تنظیم و برچسب گذاری و حمل و نقل مواد خطرناک را به انجام رسانیده است.

این سازمان زیر مجموعه وزارت راه و ترابری کشور ایالات متحده آمریکاست. این سازمان برآورد نموده است که در سال 2008 در آمریکا به استثنای محموله های خط لوله و تانکرهای اقیانوس پیما، روزانه 817000 محموله خطرناک به وزن پنج ممیز چهار میلیون تن حمل و نقل شده و این یعنی سالانه300 میلیون تن محموله خطرناک با وزن دو میلیارد تن. مواد خطرناک بحث شده، هجده درصد کل محموله های جابجایی بوده و بیشترین میزان حمل و نقل مواد خطرناک در سامانه ها، مواد نفتی و مشتقات آنهاست.

توجه: بر اساس قوانین، حمل و نقل مواد خطرناک از طریق هوایی ممنوع است.

توجه: این سازمان، دستورالعملها و مقررات را در خصوص مقاصد تجاری و مبادلات بین الملی تهیه می کند.

طبقه بندی 9 گانه:

طبقه 1) مواد منفجره که شامل شش طبقه فرعی است:

هر ترکیب شیمیایی یا مخلوط یا وسیله ای که هدف اولیه یا عمومی آن عمل کردن از طریق انفجار با آزاد سازی ناگهانی گاز و انرژی است، ماده منفجره نام دارد. موادی که برای انجار ساخته می شوند، حتی وسایل یا ابزار مثل چاشنی در دسته مواد منفجره قرار دارند.

طبقه 2) گازها:

• گازهای آتشزا (در مقادیر بیشتر از 3000 لیتر در یک وسیله نقلیه مخزنی جاده ای ، یک واگن مخزنی ریلی یا مخزن سیار)
• گازهای غیر آتشزا و غیرسمی
• گازهای سمی

طبقه 3) مایعات آتشزا

مایعات آتش زا در گروه های بسته بندی یک و دو در مقادیر بیشتر از 3000 لیتر در یک وسیله مخزن دار جاده ای ، یک واگن مخزن دار ریلی یا یک مخزن سیار

طبقه 4) جامدات آتشزا:

• عناصر با عکس العمل خودبخود و عناصر با عکس العمل خنثی
• عناصر قادر به احتراق ناگهانی.
• عناصری که با تماس با آب تولید گازهای آتشزا میکنند.

طبقه 5) عناصر اکسید کننده

مایعات اکسید کننده گروه بسته بندی یک در مقادیر بیشتر ا ز 3000 لیتر در یک وسیله مخزنی جاده ای، یک واگن مخزنی ریلی یا مخزن سیار

طبقه 6) عناصر سمی و عفونت زا

• بسیار خطرناک که مقدار کمی از آن در آب یا هوا خطرناک خواهد بود. مثل آرسنیک و دی اکسید نیتروژن.
• خفیف تر از آ

طبقه 7) مواد رادیو اکتیو: در ادامه بررسی میشوند

طبقه 8) عناصر خورنده

طبقه 9) کالاها و مواد خطرناک متفرقه

در صورتی که ماده خطرناک تابع سازمان (دی ا تی) باشد، باید این موارد در نظر گرفته شود:

1. اگر بیش از یک ماده خطرناک حمل شود، باید جداگانه بسته بندی شده و طبق کلاس مواد خطرناک جداسازی شود.
2. مواد خطرناک را در فضاهایی که اشخاص در وسایل نقلیه مستقر می شوند، قرار ندهیم. علاوه بر آن ماده شیمیایی را در محلی که در وسیله نگهداری شده، رها نسازیم.
3. موادی که تحت سرمای شدید نگهداری شده اند باید بوسیله تخلیه گاز مجهز باشند و مطمئن شویم که گازهای حاصله، امکان نفوذ به محفظه افراد را نداشته باشند.
4. ماده باید یک کد داشته باشد که اشاره به کد یا عددی در سازمان باشد.
5. نظام طبقه بندی نه گانه و نصب برچسب ها و پلاکاردها در اکثر کشورها نافذ است و به مردم کمک می کندکه به سرعت، کالاهای خطرناک، خواص آنها و خطرات آنها را شناسایی کنند.

Segregation (کنار هم چیدن نه طبقه)

چیدن مواد از طبقات مختلف جهت حمل و نقل را جهت کالاهای سازگار و ناسازگار تحت مقررات خاصی انجام می دهند.
مواد شیمیایی چه در هنگام انبار کردن و چه در انتقال باید طبق این ضابطه عمل شوند، تا مطمئن شویم در صورت ریزش و نشتی با هم ترکیب نشوند:

NA
در این مورد جداسازی شامل دو کلاس نیست و دو ماده می توانند در یک جا قرار داده بشوند، بدون اینکه خطری متصور بشود.

SG
در این مورد دو کلاس باید از هم جداسازی شوند و حداقل سه متر فاصله بین آنها موجود باشد.

FS
دو طبقه مربوطه باید جداگانه حمل و نقل شوند.

PR
در این حالت دو کلاس از مواد خطرناک نباید در یک محفظه یا اتاق قرار گیرند، بلکه در دو اتاق چسبیده به هم ، هم نباشند. بنابراین در دو اتاق مجزا و با حداقل 10 متر فاصله قرار گیرند.