کپسول های آتش نشانی همواره نجات دهنده جان و مال ما انسان ها بوده اند و با انتخاب درست کپسول های آتش نشانی، همواره توانسته ایم آتش های زیادی را اطفا کنیم. اگر آتش کوچک باشد و تازه شکل گرفته باشد، کپسول آتش نشانی یکی از بهترین گزینه ها برای اطفا حریق است. حال در ادامه همراه همیار انرژی باشید تا به 10 واقعیت تاریخی در مورد کپسول های آتش نشانی بپردازیم.
برای خرید تجهیزات آتش نشانی، تجهیزات اعلام حریق، تجهیزات اطفا حریق، تجهیزات ایمنی و همچنین شارژ کپسول بر روی لینک های مورد نظر کلیک کنید.
تاریخچه کپسول آتش نشانی
حدود 200 سال قبل از میلاد، تیزیبیوس در اسکندریه، یک پمپ دستی اختراع کرد که می توانست آب را به آتش برساند. واضح است در گذشته رومی ها از زنجیره سطل ها استفاده می کردند (سطل هایی که دست به دست می شدند تا آب را به آتش برسانند). سپس، در قرون وسطی، استفاده از “آب پاش” برای اعمال فواره ای آب روی آتش ها آغاز شد. این آب پاش بیشتر شبیه پمپ دوچرخه کار می کرد. نازل را در آب فرو می کردند و با بیرون کشیدن پیستون حدود یک لیتر آب به درون نازل مکیده می شد. سپس با هدایت آب پاش به سمت آتش سوزی، می توانستند آتش را خاموش کنند. این آب پاش در آتش سوزی 1666 لندن مورد استفاده قرار گرفت.
آموزش نگهداری صحیح کپسول های آتش نشانی
اولین نسخه های کپسول آتش نشانی
اولین نسخه از کپسول آتش نشانی مدرن قابل حمل توسط کاپیتان جورج ویلیام مانبی در سال 1819 اختراع شد. این کپسول شامل یک ظرف مسی 3 گالنی (13.6 لیتر) محلول خاکستر مروارید (کربنات پتاسیم)، تحت فشار هوای فشرده بود.
حدود سال 1912 “پیرن” پیشگام خاموش کننده تتراکلرید کربن یا CTC بود، جایی که مایع از یک ظرف برنجی یا کرومی با پمپ دستی به داخل آتش هدایت می شد. CTC با تداخل در واکنش شیمیایی شعله های آتش را بخار کرده و خاموش می کرد. این خاموش کننده برای آتش سوزی مایع و الکتریکی مناسب بود و به مدت 60 سال محبوبیت داشت. بخارهای ناشی از احتراق بسیار سمی بودند و آمار مرگ و میر در نتیجه استفاده از این خاموش کننده ها در فضاهای کوچک بالا بود.
کپسول های آتش نشانی در دو قرن اخیر
در اواخر قرن 19 شاهد اختراع خاموش کننده سودا-اسید بودیم که در آن یک سیلندر حاوی 1 یا 2 گالن آب بود و با بی کربنات سدیم مخلوط شده بود. هنگامی که اسید با محلول بی کربنات مخلوط می شد، گاز دی اکسید کربن خارج می شد و این اتفاق آب را تحت فشار قرار می داد. آب تحت فشار از داخل یک لوله کوتاه و یک نازل از محفظه خارج می شد. این اقدام، اسید را توسط بی کربنات سدیم خنثی می کرد.
در اواسط قرن بیستم، نوع مدرن کپسول آتش نشانی با استفاده از عوامل خاموش کننده مختلف ظاهر شد. سازندگان خاموش کننده ها معمولاً از نوعی مخزن تحت فشار برای ذخیره و تخلیه عامل خاموش کننده استفاده می کردند.
واقعیت های تاریخی از کپسول آتش نشانی که نمی دانستید!
نکاتی درباره اولین کپسول ها
تیزیبیوس، مخترع و ریاضیدان یونانی در اسکندریه، حدود 222 سال قبل از میلاد مسیح، یک پمپ دستی اختراع کرد که می توانست آب را به چند فوت دورتر پخش کند. او چندین خاموش کننده مبتنی بر آب یا هوای فشرده را اختراع کرد.
بعدها در قرن هفدهم، آمبروز گادفری، تولید کننده فسفر و داروساز بریتانیایی الاصل آلمانی، ماشینی را اختراع و ثبت کرد که به عنوان یک خاموش کننده آتش عمل می کرد. خاموش کننده نارنجک شیشه ای، که برای انداختن در آتش استفاده می شد. این وسیله برای دفع مایع از باروت و فیوز استفاده می کرد.
در سال 1813، کاپیتان جورج ویلیام مانبی، نویسنده و مخترع انگلیسی، دستگاهی برای نجات جان افراد از غرق شدن کشتی و همچنین اولین شکل مدرن کپسول آتش نشانی را طراحی کرد. این در واقع اولین کپسول آتش نشانی قابل حمل بود که به آن “Extincteur” می گفتند.
آیا کپسول آتش نشانی نیاز به شارژ دارد؟
تحولی در کپسول های آتش نشانی قدیمی
پس از جنگ سرد، تیمی از مهندسان مجارستانی کپسول آتش نشانی نهایی را ساختند که آن را “باد بزرگ” نامیدند. آن ها برجک های تفنگ را از یک تانک قدیمی روسی خارج کردند و 2 توربین از یک جت جنگنده میگ 21 را جایگزین آن کردند.
این وسیله پیچیده برای مقابله با آتش سوزی نفت کویت، پس از حمله عراق در اوت 1990، مورد استفاده قرار گرفت. این وسیله نیروی رانشی 27000 پوندی دارد که 4591 فوت مکعب در ثانیه هوا را فشار می دهد و با سرعت 770 مایل در ساعت حرکت می کند. به علاوه، آب با سرعت 8000 گالن در دقیقه پمپ می شود.
در مقابل، کوچک ترین کپسول آتش نشانی قابل حمل دنیا بزرگ تر از یک کنترل از راه دور نیست. این وسیله یک بار مصرف است؛ طول آن 24.2 سانتی متر و وزن آن 480 گرم است. با یک دکمه فعال می شود و می تواند یک عامل اطفاء حریق را از فاصله 10 فوتی شلیک کند. برای دریافت مشاوره در مورد خرید کپسول آتش نشانی روز دنیا، از همکاران ما در تیم همیار انرژی کمک بگیرید.
